Hoi, daar was ik weer: het lijkt wel spam...

De pannenkoeken zijn het benoemen niet meer waard: het leek wel bordkarton.

Vrijdag hadden wij geen stage, wij konden dus prima op donderdagavond een dansje wagen in Havana Lounge. Met de taxi eerst een drankje gedaan bij 't Vat. We zijn er over uit, dit is echt niet wat wij van 't Vat hadden voorgesteld. Wij dachten dat dit DE plek voor Nederlandse stagiaires was, maar dit blijkt dus gewoon helemaal niet zo te zijn. Dit doet echter niet af aan de smaak van het Parbobier...

Na 't Vat zijn we, weer met de taxi, naar Havana Lounge gegaan. Havana Lounge is een clubachtigiets boven in een gebouw.

Er is een plek waar je gewoon ‘rustig' kan zitten, dit is lekker in de buitenlucht en binnen gaat het dak eraf. Helemaal voor in de zaal. Van elf tot één zijn de ‘salsa-uurtjes'. Ik heb met open mond staan kijken. Zo mooi kunnen die mensen dansen. Echt zó gaaf, dat valt niet te beschrijven.

We wisten dat Gertrude (tuut) er vanavond ook zou zijn, het was erg leuk om haar weer te zien en het een en ander te horen. Misschien gaan we volgende week een tripje met ze maken, moeten we even kijken.

De avond werd later en de salsamuziek werd ingeruild voor ‘normale' muziek. Muziek als: 'Je doet het goed...' - niet zeggen dat je het niet kent, want dan lieg je - en gewoon van Lady Gaga en Katy Perry. Na Havanna lekker naar huis, was wel moe want 's middags slapen blijkt niet mijn ding te zijn. Om vijf uur lagen we lekker onder de wol. Ik heb het blijkbaar ook niet zo met uitslapen, want om half acht stond ik alweer naast mijn bedje.

Een chill ochtendje gehad te hebben zijn we naar de winkelstraat gegaan. We wilden slippers, sandaaltjes, ‘oude' kleren voor Holi Phagwa, een blikopener en een kaasschaaf (de kaas is hier prima te doen: komt gewoon uit Gouda). Slippers, blikopener en een kaasschaaf is gelukt, de rest nog niet, maar dat was vanwege het tijdgebrek. We wilden namelijk gaan salsadansen, we hebben er helemaal zin in gekregen door gisteravond.

Om half zes moesten we er zijn, maar er is een zogenaamd academisch kwartiertje. Prima op tijd waren we dus. De eerste les stelde niet heel veel voor. Ik vraag mij nu ook af wat we geleerd hebben... Desalniettemin, het was leuk. Inmiddels begon ik het slaapgebrek wel te voelen. Toch nog even een hapje eten bij Pannenkoek en Poffertjes (volgens mij heette het zo). We gingen hier eten met een grote groep Nederlandse meiden die wij via Marjolein hebben ontmoet. Was gezellig, het eten was wel lekker. Na het eten gingen wij eerst met z'n allen nog even naar huis, Taniya ging nog even door met de anderen. Aangezien we dicht bij ons huis hadden gegeten vonden wij het best kunnen dat wij lopend naar huis gingen. Dit is eens, nooit weer. We lopen natuurlijk door een van de foutere straten van Paramaribo... De mensen in die straat wisten overigens wel originele opmerkingen te maken: Jullie stinken naar kaas... Tsja. In ieder geval, volgende keer gewoon weer Petje bellen, onze taxichauffeur. Ik vraag mij serieus af wanneer die mensen eens slapen. Altijd wanneer wij bellen neemt ie op en komt ie eraan. ( Blijf d'r van af, hè pap?)

Merel en ik hadden besloten om Zaterdagochtend weer naar de Centrale Markt te gaan, fruit en groenten zijn daar prima te doen. Het halen is ook een avontuur. We wilden ook even kijken naar een hangmat, die heb je hier nodig als je naar White Beach o.i.d. gaat. Er is een straat waar meerdere winkeltjes zijn waar ze hangmatten verkopen. We hebben enkele winkels bezocht en gekeken. We werden zeer vriendelijk geholpen. Een man wilde graag verkopen, bij elke stap die wij zetten richting de uitgang ging er vijf SRD van de prijs af. Helaas heeft hij ons niet zover kunnen krijgen. Uiteindelijk ben ik geslaagd in een winkeltje vol met hangmatten. Ik vond een roodwitte er wel leuk uitzien. Die man pakte de hangmat om te laten zien hoe groot die was. Terwijl hij bezig is zegt hij: 'Rood en wit, de kleuren van Ajax'. Tsja, hoe kan je dan nog weigeren?!

Ook hebben we nog fruit en groenten gekocht. De mensen achter de kraampjes zijn zeer vriendelijk, enkele mensen die ‘loslopen' vind ik ietwat irritant. Ze vragen geld en of k ze mee wil nemen naar Engeland... Gewoon negeren, opzij stappen en doorgaan met bananen kopen. Het toeteren en 'hé pssst, meisje' wordt zo langzamerhand ook vervelend en niet meer origineel, maar het hoort bij de cultuur.

Op de markt hebben we iets typisch Surinaams gekocht. Als je het bakt dan wordt het een beetje slijmerig, volgens de verkoper net zoals spinazie. We wisten niet hoe we het klaar moesten maken, dus hebben wij dat gevraagd aan de huisbaas. Het zoutvlees moest eerst drie kwartier koken. Heel apart, ik heb nog nooit vlees gekookt. Al met al was het in het begin erg lekker, maar elke hap met rare, groene, slijmerige groenten werd viezer en viezer. Uiteindelijk alleen het vlees, de tomaatjes en de rijst opgegeten. Daarna nog een cracker met kaas, lekker!!

´s Avonds hadden we afgesproken om naar Zsazsazsu te gaan. We starten bij Zus & Zo, om kwart over elf werden we vriendelijk verzocht de rekening te betalen, want ze gingen (alweer) vroeger dicht omdat het rustig was. Toen maar even naar Zanzibar, het was nog te vroeg om naar Zsazsazsu te gaan. Achteraf gezien hadden we ons vergist in de tijd. Eenmaal in de Zsazsazsu was het erg leuk. Er zijn twee zalen, een met muziek van ´nu´. In de andere Salsa en Merengue en dat soort dansen. We starten in de eerstgenoemde zaal. Was erg leuk, lekker dansen. Ook gekeken in de Salsazaal, was ook leuk om te zien, wel minder spectaculair dan Havanna... De tweede keer in de Salsazaal wilde ik eigenlijk ook wel die dansvloer op, enig nadeel: ik kan (nog) niet salsadansen... Taniya durfde het aan dus wij met z'n tweeën op die dansvloer. Later die avond heb ik nog met een lokale bewoner de merengue gedanst. Wat zijn die Hollanders toch stijveharken...

Een avondje vol vermaak (waar wij overigens ook belasting voor moesten betalen).

Na vijf uurtjes te hebben geslapen werd het wel weer warm. Ook zouden we naar Fort Zeelandia gaan. Fort Zeelandia is leuk, is een stuk geschiedenis maar de ‘rondleiding' duurde erg lang. Ook werden er niet héél veel nieuwe dingen verteld, dat was wel jammer. Maar ik kan wel zeggen dat ik er ben geweest.

Inmiddels is het hier half vier, tijd om even wat aan school te doen... moet ook gebeuren hier.

Morgen begint weer een stageweek, wel een korte en een gezellige. Dinsdag nemen de kinderen eten mee naar school: we vieren Holi Phagwa. Woensdag is een nationale feestdag: Holi Phagwa, een Hindoestaans feest waar er met allemaal gekleurd poeder gegooid gaat worden. Ik ben benieuwd!

Antwoord op de vraag:

Dat apparaat in mijn kamer is inderdaad een airco, maar deze doet het niet. We hebben een hele goede van en als je de shutters (ramen) open doet waait het huis lekker door.

xxx

(sorry, sorry, sorry... het worden zulke lange verhalen...)