Huur betalen in Suriname is veel leuker dan in Nederland. Aan het eind van de middag op weg naar het huis van de verhuurder. Dit is niet heel ver: ons huis staat op haar erf.

Op de veranda werden we uitgenodigd voor een kopje koffie of thee. We hebben wat meer gehoord van de omgeving en waar goede supermarkten zijn... Na een wandeling van twee uur nog niet gevonden. Wel op de centrale markt geweest. Merel en ik hadden eerst onze twijfels of we naar binnen moesten gaan. Toch gegaan, we waren de enige 'bakra´s'. Als je wat koopt vinden ze het allang best.

Na de koffie en gesprekken over Surinaams eten werden we uitgenodigd om Souta soep te komen eten. Dit is geen tomatensoep zonder gehaktballetjes of groentesoep zonder groenten. De soep was rijkelijk gevuld met geplukte kip (kippenvlees dat uit elkaar geplukt is), geraspte aardappel, dunne taugé, rijst en nog wat. Echt, superlekker!!

Na de Souta soep zijn Merel, Taniya en ik nog even langs 't Vat gegaan. Dit viel een beetje tegen, we hadden meer stagiaires verwacht. Desalniettemin was het erg gezellig.

Gister, zondag, hebben Taniya en ik de route naar onze stage gefietst. Onze huisbazen hadden eerst de route met ons voorgereden met de auto. Dit was heel fijn, want we konden het bijna zo vinden. De Taniya Taniya en de Suus Suus hebben ons maar een enkele keer in de steek gelaten, maar met de kaart van Paramaribo bij de hand kwamen we toch waar we zijn moeten.

's Avonds hebben we, op aanraden van de huisbazen, eten gehaald bij Bryans. Een afhaaliets. Erg gezellig met tl-verlichting, gelukkig was het afhaal. Echt supergoed gegeten! Nasi met kip en zoetzuur varken. ZOOO lekker!! En met z'n zessen heb je aan twee bakken genoeg. Echt een uitvinding die Bryans!

Vandaag, maandag, is de eerste stagedag. Na een warme nacht ging om zes uur (Ja, hier wordt hard gewerkt) de wekker. Na een koude douche en een cracker met kaas stapten wij, ingesmeerd met zonnebrand, op de fiets. Het links fietsen went. Soms moeten we elkaar er nog op wijzen: 'LINKS, LINKS, LINKS!!!' en vervolgens getoeter en gelach om aan de ander kant van de weg te komen.

De weg die wij moeten fietsen is best lang, in de hitte. We moeten een half uur fietsen langs een redelijk drukke weg. Gelukkig houden mensen best wel rekening met ons.

Op de school zijn veel stagiaires. Bij de ingang stond een groepje meiden dat, blijkt achteraf, nieuwe zijn en bij de kinderopvang stage gaan lopen. Daarnaast zijn er nog een aantal vrijwilligers. Een RT'er en een jongen die zich bezighoudt met de zorgstructuur van de school. Ook zijn er een paar stagiaires die echt actief zijn in de klas.

Na anderhalf uur, waarin het volkslied gezongen is en de kinderen verdwenen zijn in de klas, hadden wij een gesprek met degene die de basisschool heeft opgezet. Een zeer vriendelijke vrouw. Na het gesprek hebben wij een rondleiding gekregen en zijn wij voorgesteld aan alle leerkrachten en andere aanwezigen in de school.

Na de rondleiding gingen Taniya en ik allebei onze eigen weg. Namelijk onze eigen groep in. Ik zit in de vijfde klas. Dit is groep zeven. Hier ben ik erg blij mee. Heb nog nooit groep zeven gehad, maar het lijkt me een leuke leeftijd. Na een korte kennismaking hadden de kinderen pauze. Heb in de pauze met de leerkracht van de groep gesproken: meester Rob. Het is zijn eerste jaar in Suriname, op die school. Hij heeft al wel eerder in het buitenland lesgegeven, vier jaar op Aruba. Na de pauze zijn Taniya en ik weggegaan. Morgen gaan wij echt beginnen. Eerst even kijken hoe het allemaal werkt, misschien aan het einde van de week al een les geven. Ik ben zelf erg benieuwd hoe dat zal gaan. De kinderen reageerden wel enthousiast, dus ik ben benieuwd hoe ik het er vanaf zal brengen.

Nu ga ik even aan school werken, straks boodschappen en verder niet te veel: daar is het namelijk écht te warm voor!!

Bosi